Kwaliteitstesten van Compost.
Deze factsheet beschrijft de kwaliteitstesten die gedaan kunnen worden om de kwaliteit van compost te beoordelen, volgens de richtlijnen van 2010 uit Zwitserland. Aangezien compost een natuurproduct is, kunnen samenstelling en eigenschappen variëren afhankelijk van gebruikte grondstoffen, composteermethode en rijpheid. Het is daarom belangrijk om vooraf de kwaliteit te meten voor een juiste toepassing.
Er worden drie chemische tests en twee biologische testen besproken. De chemische tests omvatten het bepalen van de pH-waarde, het zoutgehalte en drie vormen van minerale stikstof (ammonium, nitraat, nitriet). De biologische tests zijn de open en de gesloten tuinkers-test, die de microbial activiteit en stabiliteit van de compost aangeven. Voor de interpretatie van de tests worden referentiewaarden gegeven, afhankelijk van het gebruik: algemeen, glastuinbouw onder glas of op volle grond, en kas.
Daarnaast wordt het belang van het vochtgehalte van de compost benadrukt. Een eenvoudige vuisttest kan helpen bepalen of de compost te droog, juist vochtig of te nat is, wat essentieel is voor een goede microbiële activiteit en het composteerproces. Bij te droge compost valt het uit elkaar, bij voldoende vocht blijft het bij elkaar, en bij te nat compost loopt water uit de hand bij knijpen.
Naast de genoemde parameters zijn ook andere nutriënten zoals P2O5, K2O, Mg en Ca en het koolstofgehalte belangrijk, maar deze vereisen gespecialiseerde laboratoriumanalyses. Deze gegevens helpen bij het beoordelen van de mestwaarde en stabiliteit van de compost, en de interpretatie moet worden gedaan volgens nationale richtlijnen.
Kortom, de verfijnde beoordeling van compostkwaliteit via chemische en biologische tests, samen met de juiste vochtigheid, is cruciaal voor de effectieve en veilige toepassing in de tuinbouw en landbouw. De factsheet dient als een praktische gids voor het uitvoeren en interpreteren van deze testen om zo de kwaliteit van compost te waarbaken.
kwaliteitstesten van Compost. (nl)
Aantal pagina's: 2
Doellanden: Zwitserland
Belangrijkste punten
- Chemische kwaliteitstests voor compost omvatten pH, zoutgehalte en minerale stikstofparameters
- Deze tests bepalen de chemische eigenschappen van compost, zoals pH-waarde, zoutgehalte en N-mineralen, die essentieel zijn voor de interpretatie van compostkwaliteit volgens de Zwitserse richtlijn.
- Biologische tests met tuinkers bieden een eenvoudige methode om de microbiële activiteit en kwaliteit van compost te beoordelen
- De open en gesloten tuinkertesten na 7 dagen geven inzicht in de chemische en microbiële het compostproces, waaruit de kwaliteit en rijpheid kunnen worden afgeleid.
- Het vochtgehalte van compost bepalen met de vuisttest is cruciaal voor micro-organismen en het composteerproces
- Te droge compost valt uit elkaar, te nat kan leiden tot anaerobe processen en stank, waardoor de vuisttest een eenvoudige indicatietool is om de juiste vochtbalans te waarbaken.
- Nadelen van niet-gecontroleerd vochtgehalte kunnen het proces stilleggen of ongewenste microbiële processen veroorzaken
- Zowel droog als te nat vochtgehalte beïnvloeden de microbiële activiteit en kunnen resulteren in problemen zoals stilstand van de compostering of geurhinder.
- Laboratoriumanalyses voor belangrijke minerale voedingsstoffen en koolstofgehalte vereisen gespecialiseerde testen en kunnen niet enkel door bodemanalisten worden uitgevoerd
- Voor een uitgebreide beoordeling van compostkwaliteit moeten vaak geavanceerde analyseresultaten worden aangevraagd bij laboratoria, met interpretaties volgens nationale richtlijnen.
- De interpretatie van compostkwaliteit is afhankelijk van gebruiksdoel en richtlijnen, variërend voor tuinbouw, kas en volvelds gebruik
- Aanbevolen waarden voor parameters zoals pH, minerale stikstof en zoutgehalte verschillen afhankelijk van het beoogde gebruik, wat de noodzaak tot contextspecifieke beoordeling onderstreept.
Bronnen
- kwaliteitstesten van Compost. - - https://www.best4soil.eu/assets/factsheets/nl/8.pdf
