Vleermuizen
Chiroptera (Chiroptera), algemeen bekend als vleermuizen of vleermuizen, zijn een orde van placentale zoogdieren met bijna 1400 soorten, of een kwart van de bijna 5000 bekende zoogdiersoorten; met 175 geslachten gegroepeerd in 20 families. Het is de grootste groep zoogdieren na de knaagdieren (Rodentia). Deze nachtelijke vliegende dieren kunnen vaak echolocatie (een vermogen dat vooral goed ontwikkeld is bij insectenetende microchiroptera; ze zijn vooral 's nachts actief en navigeren in het donker door ultrageluid uit te zenden, waarvan ze de weerkaatsing opvangen en zo hun prooi en obstakels echolokaliseren. Megachiropters daarentegen vertrouwen meer op hun zicht- en reukzin).
Chiropterachtigen zijn de enige zoogdieren die actief kunnen vliegen, in tegenstelling tot de glijvlucht van vliegende eekhoorns, phalangers en gallopithecines. Ze bewegen zich door de lucht dankzij een vleugel die gevormd wordt door een huidvlies tussen het lichaam, de ledematen en de vingers. De meeste soorten landen alleen in uitzonderlijke gevallen op de grond en bewegen zich onhandig. Ze rusten door zich met de klauwen van hun tenen aan ruwe oppervlakken vast te klampen.
Twee onderordes werden klassiek aanvaard: de Microchiroptera met kleine ogen en grote oren en de Megachiroptera met grote ogen en kleine oren. De Microchiroptera omvatten 17 families met ongeveer 146 geslachten en 814 soorten, die allemaal relatief klein zijn en kunnen echoloceren, terwijl de Megachiroptera slechts één familie omvatten met ongeveer 41 geslachten en 170 soorten, waaronder de beroemde vliegende vossen, die relatief groot zijn (Dobson 1875). Onlangs is de orde op moleculaire gronden onderverdeeld in twee nieuwe onderordes om de parafylie van de Microchiroptera te doorbreken: de Yinpterochiroptera en de Yangochiroptera (Teeling et al. 2002, Teeling et al. 2005).
In antropogene of ontboste gebieden gaan veel soorten chiroptera sterk achteruit of zijn plaatselijk verdwenen. Sommige soorten zijn het onderwerp van herstelplannen of hebben een beschermde status, onder andere in Frankrijk.
In de volkscultuur kan het beeld van vleermuizen zowel gunstig als kwaadaardig zijn, afhankelijk van het land. Vanwege hun vreemde uiterlijk en nachtelijke leven, en dus het mysterie rond hun levenswijze, zijn ze vaak het slachtoffer van vooroordelen die lange tijd tot hun vervolging hebben geleid.()
