Plantenbedekking
Plantbedekking, permanente bedekking, semi-direct, CIMS, CIPAN, erosie, bodemvruchtbaarheid, intercropping.
In de landbouw wordt de term plantendek"in de breedste zin van het woord, lange tijd "een groep planten die de bodem permanent of tijdelijk bedekt, met als belangrijkste agronomischedoelstelling de bodem te beschermen tegen erosie door wind en neerslag"[1].
Met de ontwikkeling van kennis en de massificatie van landbouwpraktijken wordt plantbedekking nu beschouwd als een gewas met veel meer voordelen. De aard van deze voordelen kan variëren afhankelijk van verschillende factoren, zoals de technische en economische oriëntatie van het landbouwbedrijf, de technische routes en specifieke bodem- en klimaatomstandigheden, of de doelstellingen van de landbouwer en de apparatuur waarover hij beschikt.
Op deze pagina vindt u een reeks landbouwpraktijken en kennis met betrekking tot bodembedekking, van overweging tot vernietiging, in al zijn diversiteit (gebruik en productie), evenals, onderaan de pagina, alle artikelen over dit onderwerp die u op het platform kunt vinden!
Belangrijkste principes
Plantenfamilies
Op een paar uitzonderingen na (die hieronder besproken zullen worden), bestaan bodembedekkers over het algemeen uit drie plantenfamilies:
| Poaceae (vroeger grassen) | Brassicaceae (kruisbloemigen) | Fabaceae (Peulvruchten) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Image = Graminée rudérale.jpg | Alignement = Midden | Largeur = 200px | Image = Erysimum hieraciifolium - European Wallflower on way from Gangria to Govindghat at Valley of Flowers National Park - during LGFC - VOF 2019 (6).jpg | Alignement = Midden | Largeur = 200px | Image = Vicia faba.JPG | Alignement = Midden | Largeur = 200px |
| Voorbeelden: Kropaar, Ray-gras, Moha, rogge, haver enz. | Voorbeelden: Voederkoolzaad, mosterd, bladrammenas enz: Voederkoolzaad, mosterd, voederradijs camelina, voederkool, rapen enz. | Voorbeelden: erwten, wikke, luzerne, enz: Erwt, wikke, luzerne, fababoon, lupine etc. | ||||||
Kenmerken :
|
Speciale kenmerken :
|
Kenmerken :
|
Beplanting en categorieën
Gewasbedekkers worden ook ingedeeld volgens de manier waarop ze geplant worden:
- Tijdelijke bedekkingsgewassen: zoals hun naam al doet vermoeden, bezetten ze de bodem van een landbouwperceel voor een korte periode tijdens het seizoen. Dit kan tijdens het groeiseizoen zijn (het hoofdgewas wordt op het covergewas geplaatst), of tijdens de intercroppingperiode (het covergewas wordt geplant en vervolgens vernietigd tijdens de periode tussen twee hoofdgewassen ).
- De blijvend gewasdaarentegen zijn bedoeld om de bodem gedurende één of meer landbouwseizoenen te bezetten.
De verschillende doelstellingen van covergewassen
De belangrijkste belangen
Bodemstructuur en erosie
Hoewel het gebruik van bodembedekkers gediversifieerd is, blijft de belangrijkste functie ervan onverminderd geldig en belangrijk: het bieden van bescherming tegenerosie en erosie van het bodemoppervlak. Het verschil tussen de jaarlijkse bodemvorming en de natuurlijke erosie is gemiddeld minder dan 0,2 mm per jaar[2]. Het duurt dus minstens 50 jaar om 1 cm grond aan te maken. Daarentegen kan onbedekte grond meer dan 1 mm per jaar eroderen, waardoor de vruchtbaarheid van de bodem sterk afneemt.
bedekkingsgewassen voorkomen dat bepaalde elementen via afspoeling, uitspoeling of vervluchtiging in het milieu terechtkomen, en houden het vochtgehalte van de eerste horizonten op peil, aangezien humus een watervasthoudend vermogen heeft van 5 tot 6 keer zijn gewicht.
Over het algemeen dragen plantenbedekkingen ook bij aan de vruchtbaarheid van de bodem door koolstof uit de atmosfeer op te slaan, dankzij de fotosynthetische werking van de planten die er deel van uitmaken. Later, wanneer het (tenminste gedeeltelijk) hersteld is, levert het humus en helpt het om het organische-stofgehalte van de bodem te verhogen[3].
Système racinaire fasciculé
Système racinaire pivot
Wanneer groenbemesters bestaan uit planten met een "gefasciculeerd" of "penwortel"-wortelstelsel, kan dit ook een effect hebben op de bodemstructuur: door respectievelijk de microporositeit en de decompactiete verhogen.
Groenbemesters
Eengroenbemester is een covergewas dat geselecteerd wordt met het specifieke doel om de bodem te verbeteren of het volgende verkoopgewas te bemesten. Deze groenbemesters, die meestal peulgewassen bevatten die stikstof uit de lucht binden, worden meestal terug in de bodem gebracht wanneer ze vernietigd worden[4].
Biodiversiteit
Op een meer secundair niveau kunnen plantaardige covergewassen helpen om de biodiversiteit in stand te houden. Ze dragen bij tot de ruimtelijke en temporelediversificatie van de vruchtwisseling, tot de heterogeniteit van habitats en, in mindere mate, tot de ecologische continuïteit tussen omgevingen. Ze vormen dus een toevluchtsoord en een voedselbron voor de populaties van talrijke dierlijke, microbiële (door de accumulatie van organisch materiaal) en plantensoorten. In feite wordt de samenstelling van een bedekking soms geselecteerd om bepaalde nuttige organismen aan te trekken of omwille van het honingdragende potentieel.
Herwinbare bodembedekkers
In tegenstelling tot de bovenstaande doelstellingen zijn sommige plantaardige covergewassen meer direct gericht op productie: deze staan bekend als vanggewassen of dubbelgewassen. Ze worden meestal als tussengewas geplant en kunnen worden gebruikt om voederbiomassa (bijv. begraasde tussengewassen) of biomassa voor energieproductie(CIVE: Cultures Intermédiaires à Valorisation Énergétique) te produceren, evenals graanproductie voor langere tussengewassen.
De voordelen van intercropping
CIMS
De belangrijkste doelstellingen van tussengewassen zijn het bedekken van de bodem tussen de cycli van verkoopgewassen en het leveren van de verschillende diensten die hierboven genoemd zijn tijdens deze periode (bescherming tegen erosie, koolstofopslag, effect op de bodemstructuur, groenbemestingseffect, toevluchtsoord voor biodiversiteit, enz.) Wanneer ze meerdere van deze ecosysteemdiensten kunnen leveren, staan ze bekend onder de afkorting CIMS, wat staat voor Cultures Intermédiaires Multi Services.
ICNAF
Onder de CIMSvalt een bijzonder wijdverspreide categorie van bedekkingsgewassen: Nitraatvangende Tussengewassen(CIPAN). Ze hebben een specifiek doel: in de herfst (wanneer de mineralisatie piekt) minerale elementen uit de bodem halen om te voorkomen dat ze uitspoelen naar het grondwater. Ze worden dan teruggebracht naar de bodem wanneer het volgende gewas wordt gezaaid, zodat het kan profiteren van deze elementen die anders "verloren" zouden zijn gegaan. In bepaalde zeer kwetsbare gebieden (ZVN) is deze praktijk verplicht gesteld door de Nitraatrichtlijn.
Verstikkende bedekking
Een andere dienst die door de tussengewassen wordt geleverd, is onkruidbestrijding. De introductie vanverstikkende soorten in deze bodembedekkers zorgt voor sterke concurrentie met onkruid op het moment dat het perceel het meest gevoelig is. Concurrentie om hulpbronnen (licht aan het oppervlak, water en voedingsstoffen in de bodem) vermindert de biomassa en zaadproductie van onkruid (waardoor de zaadbank in de bodem niet wordt gevoed en onkruid in de toekomst niet meer opkomt). Sommige soorten verminderen ook de opkomst van onkruid door allelopathische effecten (rogge, boekweit, enz.).
Ongediertecycli, allelopathie en biofumigatie
Op dezelfde manier hebben bepaalde soorten eigenschappen die helpen om het risico op schade door devestiging van plagen of ziekten tijdens intercropping te beperken. Dit is het geval bij biofumigerende of allelopathische soorten. Het doel is hier om deze soorten in het covergewas op te nemen, zodat de toxische verbindingen die ze produceren gebruikt kunnen worden om de grond te zuiveren wanneer het covergewas terugkomt. Bovendien doorbreekt het diversifiëren van de gewasopvolging de cyclus van veel bioagressoren.
De voordelen van het gebruik van covergewassen tijdens het groeiseizoen
De agronomische voordelen die kunnen worden toegeschreven aan plantaardige covergewassen gelden des te meer voor langdurige covergewassen. Dit is een belangrijke factor in veel landbouwsystemen waar covergewassen samen met geldgewassen worden verbouwd, zoals in het geval van :
Meerjarige gewassen
Meerjarige teelten zoals wijnstokken of boomgaarden, waarvoor bepaalde technische routes een bedekking van de rijen of tussen de rijen voor een gevarieerde periode inhouden (zie sectie "Bedekkingsgewassen, sector per sector").
Blijvende bodembedekkers en direct zaaien
Voor eenjarige gewassen is er echter een reeks praktijken, ontleend aande conserveringslandbouw, waarbij de bodembedekking permanent of quasi-permanent is. De bovengenoemde voordelen worden vermenigvuldigd als de bedekking langer intact blijft en als de grond minder wordt bewerkt[5]het onderhouden van een levend dekgewas gedurende een periode van 6 tot 8 maanden tijdens intercropping kan resulteren in de vastlegging van 126 kg C/ha/jaar [6]. In de meest geavanceerde vormen van deze technische routes worden verkoopgewassen direct door het bladerdak heen gezaaid, bekend als direct zaaien onder (levend) plantendek.
Het bladerdak opzetten
De samenstelling en zaaitechnieken voor begroeiing hangen af van de vraag of deze permanent of tijdelijk is, en van de hierboven uiteengezette doelstellingen.
Er zijn veel aspecten waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen en planten van (begeleidende) begroeiing, niet in het minst de gewasopvolging, die bepaalt welk soort gewas voor en na de begroeiing komt en op welke datum de begroeiing wordt geplant. We kunnen ook rekening houden met regelgeving en secundaire doelstellingen (herstel, biodiversiteit, groenbemesting, enz.). De samenstelling van het afdekgewas kan ook worden gekozen op basis van de beperkingen van de apparatuur van de boerderij.
Het zaaien van bedekkingsgewassen (gids) kan in verschillende stadia van vroegheid en met verschillende apparatuurbijvoorbeeld breedwerpig zaaien gevolgd door stoppelploegen of rollen om het zaad-bodemcontact te vergroten. Of onder de snede zaaien, of zelfs direct in de stoppel van het vorige gewas voor vroege zaaiingen.
Bedekkingsgewassen vernietigen
Naast de chemische werking zijn er verschillende manieren om bedekkende gewassen vernietigen. Deze sectie geeft een overzicht van de bestaande technieken, ongeacht de sector. Voor meer technische informatie over de keuze van de technieken, kunt u onze speciale gids raadplegen: Plantendek vernietigen (gids).
Mechanische oplossingen
Plantbedekking kan mechanisch vernietigd worden met gereedschap dat de grond op verschillende dieptes bewerkt. In afnemende volgorde zijn dit ploegen, stoppelploegen, hakselen en rollen.
Biotische oplossingen
Biotische oplossingen voor het vernietigen van begroeiing zijn vrij beperkt, en soms onvoldoende om volledige vernietiging te bereiken. Vernietiging door vorst en begrazing kan echter ten minste de biomassa van het bladerdak aanzienlijk verminderen tegen lage kosten.
Andere oplossingen
Naast de hierboven genoemde oplossingen zijn er nog andere (minder gebruikelijke) oplossingen voor het vernietigen van begroeiing. Deze omvatten thermisch of elektrisch wieden, of solarisatie voor groentegewassen die onder glas worden geteeld.
Plantbedekking in leven houden en reguleren
Het is mogelijk om het bodembedekkende gewas niet te vernietigen, maar het te reguleren terwijl het verkoopgewas aanwezig is. Dit wordt permanente bedekking genoemd. Dit betekent dat de grond direct na de oogst bedekt wordt en niet kaal blijft. Wanneer het volgende gewas wordt geplant, zal het nodig zijn om de bedekking te reguleren zodat deze het gewas niet inhaalt.
De MERCI-methode voor het kwantificeren van de input van bedekkingsgewassen
Een goede manier om het "rendement" van een covergewas te kwantificeren is: maai het covergewas meerdere keren tot op de grond af over een halve vierkante meter, weeg de geoogste planten soort voor soort en voer de resultaten in MERCI (gratis) in, dat de gemobiliseerde minerale elementen en de gehumificeerde koolstof berekent.
Nadelen en kosten van een bedekt gewas
Nadelen
- Covergewassen zijn een nieuw teeltsysteem dat u moet leren kennen.
- Ze kunnen extra kosten met zich meebrengen als het zaad duur is of als u het aantal werkgangen om de grond te bewerken verhoogt.
- Er is veel technische expertise nodig om de gewenste resultaten te behalen: hogere opbrengsten en lagere kosten. Dit kost tijd.
- Nieuwe werktuigen zijn soms erg nuttig om deze nieuwe technische routes te implementeren (zaaimachines met open schijven, roterende kluitenruimers, no-till zaaimachines, enz.) Deze werktuigen zijn niet noodzakelijk beschikbaar.
- Ze zijn gemakkelijker te installeren en te vernietigen in systemen voor direct zaaien. Direct zaaien is momenteel echter onderontwikkeld. Een bodembedekker is dus een veelbelovende techniek, maar wel een die nog veel verfijning nodig heeft om zo effectief mogelijk te zijn.
Kosten van een bedekkingsgewas
Voorbereiding
- Ploegen: €42/ha
- Walsen: €12/ha
- Stoppelploegen: €16/ha
Zaaien
- Zaaien (graanboor): 21 €/ha
- Combinatie zaaien: 39 €/ha
- Breedwerpig zaaien: 10 €/ha
- Zaaien (TCS zaaimachine): 32 €/ha
Vernietiging
- Hakselen: 28 €/ha
- Sproeien + glyfosaat: 20 €/ha
Voorbeeld van technische routebeschrijving
- 2 stoppelploegen + graanboormachine + versnipperen = 81 €/ha
- Direct zaaien + versnipperen = €52/ha
Plantbedekking, sector per sector
In dit gedeelte vindt u links naar elk van de "productie"-portalen over vegetatie:
- Wijnbouw: Bodembedekkers in de wijnbouw.
- Akkerbouwgewassen : Beheer van bodembedekkers in akkerbouwgewassen.
- Veeteelt met meerdere gewassen : Bodembedekkers voor begrazing.
- Tuinbouw : Invoeren van bodembedekkers in de groenteteelt (praktische gids).
Meer informatie
Beheer van bodembedekkers - Agroleague.
Gids voor bodembedekkers - CA Nouvelle Aquitaine, CA Occitanie, Bordeaux Sciences Agro.
Articles dans cette thématique
Bronnen
- ↑ G. W. Langdale et al, Cover crops effects on soil erosion by wind and water, 1991. http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.514.9458&rep=rep1&type=pdf
- ↑ Montgomery D. R. ; 2007. Soil erosion and agricultural sustainability, USDA, U.S. Department of Agriculture, PNAS Direct Submission, Vol 104, n°33.
- ↑ Labreuche J. et al, Cultures intermédiaires Impacts et conduites, Arvalis institut du végétal, p23,2011.https://www.arvalisinstitutduvegetal.fr/vient-de-paraitre-cultures-intermediaires-impacts-et-conduite-@/view-1873-arvstatiques.html
- ↑ M. Thromas et al. Dictionnaire d'agroécoloie, Groenbemester definitie, 2018. https://dicoagroecologie.fr/encyclopedie/engrais-vert/
- ↑ Dimassi et al, Long-term effect of contrasted tillage and crop management on soil carbon dynamics during 41 years, Agriculture, Ecosystems & Environment, Volume 188, Pages 134-146, 2016. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0167880914000942
- ↑ Pellerin S. et al, Stocker du carbone dans les sols français, quel potentiel au regard de l'objectif 4 pour 1000 et à quel coût? Synthèse du rapport d'étude, INRA, 114P, 2019. https://www.inrae.fr/sites/default/files/pdf/etude-4-pour-1000-resume-en-francais-pdf-1_0.pdf
